„Plattdeutsche Klassiker lesen!“
Fritz Reuter: Kein Hüsung
gekürzte Hörspiel-Fassung:
Orthographie Reuter (2.Aufl. 1854) | Orthographie Herrmann-Winter 〉〉 |
Reuter mit Übers. | Herrmann-Winter mit übersetzung
- 63 -
MÖLLERFRU
„Meinst du, dat unsereins ’s ein Veih?
Dat ik dat ruhig mit anseih,
wo dat Du hier in Weihdåch sittst
un mit dat Worm hier Elend littst?
Nee! – Sülfst mien Oll, de nich väl secht,
secht hüt tau mi: ›Wo dücht di dat?
Keem’n wi woll nich åhn Weich taurecht?
Du hest jå œwer Johr kein hatt,
un Jöching, de ’s jå nu all gåtlich,
för denn finnt ok ein Flach sik noch,
denn legg’n wi in denn Backeltroch.
Dor licht de Slüngel jå ganz ståtlich.
Bring ehr de Weich doch ’rümmer‹, säd ’e,
›Un nimm ehr ok ein Küssen mit,
sei hett am Enn’ noch nich so’n lütt.‹
Un ornlich schellen warden ded ’e,
as ik nich glieksten vör em leep.
Herr Je, Marik, wat is ’t för Wäder!
Un wo de Ul so gruglig reep!
Ik heff so dägern mi verfiert,
wenn dat man blot nich Unglück bru’t.“
MARIK
„Ach, Nåwersch, jå! – Ik heff ’t woll hüürt.
Mi hett allein hier ornlich grut.“
MÖLLERFRU „Un denn is ’t bi di ok so kolt,
dor kann dat Lütt di jå verklåmen.“
MARIK „Ach Gott, ik glöf, dor is kein Holt.“