„Plattdeutsche Klassiker lesen!“
Fritz Reuter: Kein Hüsung
gekürzte Hörspiel-Fassung:
Orthographie Reuter (2.Aufl. 1854) | Orthographie Herrmann-Winter 〉〉 |
Reuter mit Übers. | Herrmann-Winter mit übersetzung
- 61 -
9. DE VERTWIEFLUNG
ERZÄHLER
Heil Christdach Åbend. – Oh, wo säut
sitt allns tausåm in Leiflichkeit!
De Mudder hett dat Kind in’n Arm
un kiekt dat leif un selig an
un drückt dat an sik fast un warm.
In ehre Kåmer sitt Marik –
Wat is dat för ein Wäder buten!
De Stormwind fäächt œwer ’n Mœhlendiek
un smitt denn Snei in wille Weih’n
so scharp un sniedig an de Ruten –
sei sitt bi ehre Lamp allein.
Bald sitt sei still, bald rööcht s’ de
de Ul, de kriescht: ›Kumm mit! Kumm mit.‹ –
Un schuddernd gütt ’t ehr dål denn Nacken,
sei fohrt tau Hööcht, sei schudd’t tausåm:
MARIK
„Jå bald, jå bald! – Ik kåm, ik kåm.
Jå – Wihnacht-Heiligåbend is ’t,
Jå – ’t is all lang – all lang is ’t her,
dunn kreech ’k mål wat taum heil’gen Christ.“
ERZÄHLER
Ach, wo verlåten sitt sei dor!
Ehr Mudding dot so männig Johr,
ehr Vadder dot – oh, un Jehann!
Dat wille Fewer packt sei an
un jöcht de Adern up un nedder,
as gläunig Füer. Un denn is ’t wedder,