„Plattdeutsche Klassiker lesen!“
Fritz Reuter: Kein Hüsung
gekürzte Hörspiel-Fassung:
Orthographie Reuter (2.Aufl. 1854) | Orthographie Herrmann-Winter 〉〉 |
Reuter mit Übers. | Herrmann-Winter mit übersetzung
- 22 -
3. DE HASS
ERZÄHLER
De schönste Dach in ’t ganze Johr
stiecht liesing ’ruppe hell un klor:
Jacobidach, wenn Rogg’ ward meiht,
wenn Sägen up de Feller steiht.
Jehann, de deit denn iersten Hau,
hei meiht de annern hüt vöran.
Strack trett hei an denn Roggen ’ran,
süht nå sien Låch un kiekt genau,
wo hei ’n an’n besten fåten kann.
Marik, de folgt dat Swad entlang
un rafft de Garf un slingt denn Schrank:
De Arbeitslust, de lett vergäten
dat Leid, wat ehr dat Hart terräten.
Un as dat kümmt tau Vespertiet,
dunn sitt ein Poor so still bi Siet:
Jehann is ’t un sien arme Diern,
de kiekt so trurig in de Fiern.
So sitten sei ’ne Tietlang beid.
Hei fröcht tauletzt:
JEHANN
„Sech, büst Du mäud?“
MARIK
„Oh nee, dat sall mi nicks verslåhn,
du hest jå half mien Arbeit dån.
Du smeetst Dien Seiß so oft bi Siet
un rüfelst mi de Garf tausåmen.
Nee, ik künn prächtig mit Di kåmen.“