MARIK
Slöppst Du, Jehann?

JEHANN
Wat? – Slapen? – Ik?
Mariken, slapen? –
Gott erbarm! Kumm, sett Di dal.

ERZÄHLER
Un seggt datsülw’ge noch einmal,
Bet dat sei sitt an sine Sid,
Wo hei sei dichter an sik tüht.
Sei leggt den Kopp woll up dat Knei,
Un weint so sachten vör sik hen;
Ehr is so krank, ehr is so weih,
Hei strakt sei äwer denn un wenn.

JEHANN
Lat sin, min Kind, lat doch man sin!
Rad mal, wo ik hüt wesen bün,
Ik bün hüt Morgen früh upstahn,
Un bün all nah dat Amt hengahn,
Un heww de Herrn bi ’t Amt all beden,
Dat s’ mi doch Hüsung gewen deden.

MARIK
Wat säden s’ denn? –

JEHANN
Sei säden –
Du weitst woll, wo dat denn so is –