„Plattdeutsche Klassiker lesen!“
Fritz Reuter: Kein Hüsung
gekürzte Hörspiel-Fassung:
Orthographie Reuter (2.Aufl. 1854) | Orthographie Herrmann-Winter 〉〉 |
Reuter mit Übers. | Herrmann-Winter mit übersetzung
- 80 -
11. DAT ENN’
ERZÄHLER
Un männig Johr is all vergåhn.
Dat lütte Dörp licht ümmer gliek
in Armaut üm denn Mœhlendiek:
Dor licht de Hoff, dor licht de Mœhl,
dor ståhn ümher de lütten Kåten.
De Sünn hett schient, de Rägen föl,
teihnmål sünd riept de goldnen Såten.
Ein oll lütt stiewes Männing sitt
an’n Diek un tüht sien Angelsimm
so matt un mäud an ’t Ruhr herüm.
Sien Rüch is krumm, sien Hoor is witt.
JEHANN
„Gu’n Åbend, Daniel! Kennst mi nich?“
DANIEL
„Ik weit nich recht … – Mien Ooch ward slicht,
un mien Gedanken warden swack.“
JEHANN
„Ik bün Jehann, bün Jehann Schütt.“
DANIEL
„Jehann, Jehann?“
ERZÄHLER
Un fött un ritt
denn Frömden ’rümmer an de Jack,
un treckt em ut denn Schatten ’rut,
un nimmt em af denn breiden Haut