„Plattdeutsche Klassiker lesen!“
Fritz Reuter: Kein Hüsung
gekürzte Hörspiel-Fassung:
Orthographie Reuter (2.Aufl. 1854) | Orthographie Herrmann-Winter 〉〉 |
Reuter mit Übers. | Herrmann-Winter mit übersetzung
- 77 -
ganz lies heran.
Denn trippeln s’ œwer ’t käuhle Musch,
denn russeln s’ dörch denn gräunen Busch,
denn spälen s’ ierst mit mi Verstäk,
denn singen s’ ut de Mœhlenbäk,
denn flustert lies de Bom mit mank,
denn danzen s’ an denn Diek entlang,
denn röppt de Ul: ›Kumm mit, Marik!‹
Denn gåh ik ’ranne an denn Diek
un wasch mi miene Ogen klor,
denn seih ik s’ dörch dat Wåter teihn,
denn sitt ik up denn groten Stein
un flecht mien langes, gäles Hoor.
Smitt Strümpings un Schäukings in ’n gräunen Busch
un måk mi so lichting üm miene Fäut
un danz mit de annern up ’t käuhle Musch
un heff denn an Danzen un Singen mien Freud.
Denn singen s’ un winken s’ ut ’t Wåter herut:
›Kumm ’runner, kumm ’runner, Du smucke Brut!‹
Oh, wo säuting! Wo säuting! Wo säut!
Un wenn so tau Maut nå dat Wåter mi is,
denn kümmt de oll Daniel dortau,
de fött mi denn üm un höllt mi denn wiss
un söcht mi mien Strümp un mien Schauh.
›Leif Daniel, oh, låt mi! Dit is jå de Stell.
Ik blief hier bi Bäk un bi Busch.
Ik sing hier un danz, wenn de Mån schient hell,
mit de annern all up denn Musch.
Will båden un duken in ’n deipen Diek,
dor ward ik mit Einen vertrut,
dat röppt mi jå ümmer: ›Marik, Marik!
Kumm ’runner, Du leifliche Brut!‹“