„Plattdeutsche Klassiker lesen!“
Fritz Reuter: Kein Hüsung
gekürzte Hörspiel-Fassung:
Orthographie Reuter (2.Aufl. 1854) | Orthographie Herrmann-Winter 〉〉 |
Reuter mit Übers. | Herrmann-Winter mit übersetzung
- 44 -
Em is ’t, as wenn tau disse Stunn’
de Seelennacht, de em bedrückt,
vör Sünnenschien un Andacht wiekt,
as har hei sik nu wedder funn’n.
Oll Vadder Brandt hålt deiper Åten,
dat is, as wenn üm siene Ogen
sik düüst’re all de Schatten togen.
BRANDT
„Du wardst de beiden nich verlåten,“
ERZÄHLER
secht hei mit Mäuh tau Daniellen.
BRANDT
„Wi beiden wieren Spälgesellen,
du wierst mien Fründ un bleefst mien Fründ.
Dis’ beiden dau ’k up ’t Hart Di leggen:
Wenn s’ nich up rechten Wegen sünd,
denn sallst Du ehr denn rechten seggen.
Willst Du dat daun?“
DANIEL
„Jå, Korl, ik will.“
ERZÄHLER
Un wedder is dat ringsüm still.
De kranke Bost blot rœkelt holl
un ümmer düüst’rer ward sien Ooch.
Sien Daniel böhrt denn Kopp em hoch,
un swack un swäcker ward de Oll.
Doch plötzlich nimmt hei sik tausåmen,
as wier’n em niege Kräfte kåmen.