Oll Rostock - min oll Varestadt
Ick hew di goa to lew,
So lew foerwoa! ick wet nich wat
Ick üm di let un gew.
Ick bün nu mennig Joar all furt,
`N beten all vespakt,
Man Rostock, dat ’s sonn egen Wurt,
Dat frisch mi werre makt.

Ick der min Tid mi oarig üm,
Wu dat woll bete wir;
Na Ost un Westen kem ick rüm,
An dusend Mil un mir,
Nipp kek ick to, doch fünn ick ball,
Dat slichte as ick droemt:
Vun vörrn doa was dat muert all,
Man achte was dat klemt.