Schreibung:
Original



John Brinckman


Posteljon


De Klock de stött, de Köste
De
beiet awläutet aus
de Woch;
De
Klaes’[Klas-Kreih: Dohle] Dohlen
doa voer er Neste
De
karkenkrächzen
lure noch.

Wat is dat foer ’n Geklaete?
Dat geit jo klack un klick!
– Dat is in ’t Dörp en
KaeteKätner
,
Sin Seiß de hoart he sick.

Klack, klick! klick, klack! so sleit he
Sin Hame ’rünn un ’rup,
Un doato pippt un fleut he
Sick sülm en Stückschen up.

Wat heet dat Panken, Pinken?
– Dat is doa voer de
SmerSchmiede
,
Doa leggt de Smitt ni Tinken
De isen Egen voer.

As nachts de Flämmstirn blunken
Mank Durn un Flere mank,
So hüppt un spreut de Funken,
Un dat geit pinke pank!

Wat blößt so schön doa achte?
Wat ’s dat foer ’n hellen Ton, -
Denn lut ens, denn ens sachte?
– Dat is en Posteljon.

De blößt dat Led vun Sleswig
Un Holsten blotsvewant,
De blößt dor vun de
Gefjondänisches Kriegschiff, 1849 vor Eckernförde von Dänemark aufgegeben

Un vun de
Düpple SchantDüppeler Schanzen, dänische Wehranlage, 1864 von den Preußen erobert
;

Vun Meldörp un Bornhöved
Un Hinrich vun Swerin
Un vun de Grotmül blößt he,
De achter Flensborg schrin;

De sick foer
WallenWale
hollen
Dn sünd doch man
GrashektGrashecht, junger Hecht
,
Un wenn dat fluscht, sick achte
Er groten Broere stekt. -

Quelle: Vagel Grip. Güstrow : Opitz, 1859. S. 116-117.
Der Text ist zwar Korrektur gelesen, aber noch nicht endgültig redigiert. Zum Abgleich hier der originale Text: online 〉〉
Alle Gedichte des "Vagel Grip" erscheinen nach und nach auch mit einer Wort-für-Wort-Übersetzung (mit Link zum John-Brinckman-Wörterbuch).