Min Port 2
So ward se still un stiller min Port,
All wat mi leef geit rut un blift fort.
Bekannte to vȩl, jümmer weniger Frünn,
Un endlich bliv ik alleen hier binn.
Un wenn de Port toletzt mal knarrt,
Denn is ’t, wenn man mi rutdrȩgen ward.
Un denn vær en Annern geit se as nu,
Un he röppt to en Anner, wenn se geit: Dat büst du!
Un de hier plant hett un sett de Port,
Em drogen se rut an en stillen Ort.