SUCHE:




(Å å Œ œ)



Erweiterter Eintrag

Suche nach „hoch“





hoch
adj. adv.
hoch, aufwärts (Adv.)



Plattdeutschhoch
Silbentrennunghoch
WortartAdjektiv
WortartAdverb
SprachniveauA (Elementare Sprachverwendung)
Hochdeutschhoch
Hochdeutschaufwärts
Komparativhöger
Superlativhööchsten


Herrmann-Winter
Hochdt.-plattdt. WB hoch



Wendungen (andere Wörterbücher)
Fritz Reuter
Se is mi tau hoch herup
Sie ist mir zu hoch heraus (eingebildet, zu vornehm)
Dähnert (1781)
Hoge Barge
Hohe Berge
Hoog am Brede
Sehr angesehen
Een hoog Fest
Ein Fest von verschiedenen Tagen, das sehr heilig gehalten wird
He will to hoog darmit henut
Er hält es sehr hoch im Preise
De Hase sitt hoog, et ward morgen good Weder warden
sagt man, wenn einer hoch steiget, über andere wegsehen zu können
Dat is mi tgo hoog
Das begreife ich nicht
He feel nig hoog
Es war nur niedrig, wo er herunter fiel
To´r hogen Nood
Im äußersten Notfall
Bi em is hoog Water
Er muß den Urin lassen
Dat is hier up de hoge School
Hier muß man alles theuer bezahlen

De hett hoog studeert
Der will immer mehr wissen als andere

Es is hoge flegende Tiid
Es erfordert die äusserste Eile, wo es nicht zu spät werden soll


Etymologie
aus mittelniederdeutsch hōch, altsächsisch hōh


Wörterbücher:
Wossidlo/Teuchert hoch
Dähnert Hoog
Sibeth hoch
Fritz-Reuter-WB hoch, hog
John-Brinckman-WB hog



mehr Informationen:
Digitales Wörterbuch Niederdeutsch 〉〉