SUCHE:
runschen
swv.
rauschen, rasseln; wühlen
| Plattdeutsch | runschen |
| Silbentrennung | run|schen |
| Wortart | Verb: schwache Flexion |
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | rauschen |
| Hochdeutsch | rasseln |
| Hochdeutsch | wühlen |
| Herrmann-Winter | |
| Plattdt.-hochdt. WB | runschen |
| Komposita | |
| Wågenrunschen | 〉〉〉 |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch rünschen ’rascheln, rasseln, klappern, rauschen‘ |
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | runschen |
| Pommersches Wörterbuch | runschen |
| Dähnert | Runschen. Runscheln |
| Fritz-Reuter-WB | runschen |
| John-Brinckman-WB | runschen, runscheln |