SUCHE:
vergnööcht, vergnäucht
adj.
vergnügt
| Plattdeutsch | vergnööcht |
| Silbentrennung | ver|gnööcht |
| Plattdeutsch (2) | vergnäucht |
| Wortart | Adjektiv |
| Sprachniveau | B (selbstst. Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | vergnügt |
| Herrmann-Winter | |
| Hochdt.-plattdt. WB | vergnöcht |
| Etymologie | |
| zu dem mittelniederdeutschen Verb vor(g)nȫgen |
| Wörterbücher: | |
| Fritz-Reuter-WB | vergnäugt |
| John-Brinckman-WB | vegnoegt, vergnögt |