SUCHE:
Füer
n.
Feuer
| Plattdeutsch | Füer |
| Silbentrennung | Fü|er |
| Plattdeutsch (2) | Für |
| Wortart | Substantiv: Neutrum |
| Sprachniveau | A (Elementare Sprachverwendung) |
| Hochdeutsch | Feuer |
| flektierte Formen | |
| Herrmann-Winter | |
| Hochdt.-plattdt. WB | Füer |
| Komposita | |
| Osterfüer | 〉〉〉 |
| Wendungen | |
| Füer anböten/anbäuten Feuer anmachen (im Ofen) | |
| dörch´t Füer gåhn durchs Feuer gehen durchs Feuer gehen | |
| Hei is ein fixen Kierl an de Sprütt, wenn´t Füer ut is. Er ist ein schneller Kerl an der Spritze, wenn das Feuer aus ist. (übertr.: Er ist feige.) |
| Etymologie | |
| aus mittelniederdeutsch vǖr, altsächsisch fiur |
| Wörterbücher: | |
| Wossidlo/Teuchert | Füer |
| Fritz-Reuter-WB | Füer, Fü´r |
| John-Brinckman-WB | Für |