Schreibung:
Original 〉〉
Nordniederdeutsch („HH“)
Text mit Übersetzung 〉〉
Klaus Groth
Mien Anna is en Roos so root (Lied)
Mien Anna is mien Bloom,
Mien Anna is en Swalk to Foot,
Mien Anna is as Melk un Bloot,
As Appel op ’en Boom.
De Vullmacht hett en Appelgoorn,
Un Rosen in ’e Stroot;
De Vullmacht kann sien Rosen wohr’n
De Vullmacht kann sien Appeln oorn’n:
Mien Anna is mien Stoot!
Se is mien Stoot, se is mien Freid,
Un allens alltomol,
Un wenn de Wind de Rosen weiht,
Un wenn de Wind de Appeln sleit:
Se fallt mi nich hendool.
Se fallt nich af, se fallt nich hin,
Se hett so ’n frischen Moot:
So blöht mien Hart, so blöht mien Sinn,
Mien Anna blifft de Bloom doorin
Bet an mien selig Dood.
[Nordniederdeutsch (Hamburg): Standardisierte Schreibung gemäß Regelwerk Sass, angelehnt an das Plattdeutsch Hamburgs, der Elbmarschen und Dithmarschens.]
Das Gedicht wurde von 23 Komponisten vertont (Höhne 2010, S.95). Obige Noten nach Leonhard Selle. Vgl. auch: Dat du mien Leewsten büst (Heike Müns) Nr. 87.
Das Gedicht wurde von 23 Komponisten vertont (Höhne 2010, S.95). Obige Noten nach Leonhard Selle. Vgl. auch: Dat du mien Leewsten büst (Heike Müns) Nr. 87.