Mi ward al snooksch to Moot;
Ik beed di, mook en blied Gesicht,
Et geiht nich glieks to’n Dood.
Dat ward mi so al swoor genoog,
Dat ik in ’n Krieg nu mutt,
Doch dröppt nich all, wat schoot un sloog,
Un männich Spitz ward butt.
Mien Anna, kumm! nu dröög de Tron’n
Un kiek mi hartlich an;
So! küss mi eens! - nu mutt ik gohn,
Nu beed för mi ok man.
normiert: Standardisierte Schreibung gemäß Regelwerk Sass, angelehnt an das Plattdeutsch Hamburgs, der Elbmarschen und Dithmarschens.