Schreibung:
Original



John Brinckman


Wat hett son Junke mir


Wat scher ’k mi üm sonn Eddelmann
Un all sin blanken Stat,
Sin Kummsel un sin Schimmelspann,
Sin Kutschwag, sin Hanswust Johann
Mit Tressen uppe Nat!

Frag’ Nicks na all sonn Himphamp na, –
Mi düst min egen Swet!
Un wu ick ga un wu ick sta,
Doa ga un sta, doa sta un ga
Ick up min egen Foet.

Ick dösch hir up min egen Del
Min Rogg- un Weitengarw;
Min Fust is rug un swer un gel
Un stiw grar as min Döschestel
Un grow un unbidarwt.

Dat Kurn is min un min dat Brot,
Is Drömt dat is dat Last –
Dat ’s all glik vel un all glik got,
Nog hett, wen kirt sin egen Not
Un nimmt All as dat paßt.

Min Schöttel vull un warm min Jack
Un rein min heden Bür,
An Lunk min Dack, an Swamm min Fack,
Min Hus an Schimp un Schann un Snack –
Wat hett sonn Junker mir!