Schreibung:
Original
John Brinckman
Eng un woll
Wat sorgst un sinnst du vel?
De Sorgen, sü! de teren
Un maken droeg un gel.
An de tos Schannen hett sick
All awslept mennigen;
Sorg is en Worm, de frett sick
Dörch Isen un dörch Sten.
Olt is un schew üns Katen,
Versackt all Sal un Fack,
De Stännes weck utschaten
Un weck veollmt un swack –
Doch kaen’ wi üns noch roegen,
Wu knapp, wu eng un lütt,
Doch sitt’ wi noch inʼn Droegen,
Wu dull dat weigt un gütt.
Denk an de Pracht un Iren,
De in de Krüw ens lag,
Un lat din Hart nich giren
Un lat din O un Ach!
West nich? De güllen Slaete
Up Sogsand bugt sünd de.
Denk: eng un woll vel bete,
Oll Ollsch, as wit un we! -