Schreibung:
Erstdruck (1859) 〉〉 Original mit Übersetzung 〉〉 Orthographie Herrmann-Winter 〉〉
John Brinckman
Nu gah wi, jung un olt,
Nu gah wi alltosamen
Inʼt Holt, inʼt gröne Holt.
Nu frische Maien hal wi
Un stäkʼ se an ünsʼ Höd,
Nu settʼ inʼt Holt üns dal wi
Un singʼ ünsʼ ollen Leed;
Een jeder nah sin Gaben,
In eens noch eens so schön,
Bet dat de Stirn dor baben
Sick wisen een bi een.
Un wennʼt dorœwer Nacht ward,
Wat heet, wat deit dat grot,
Wu sungen, küßt un lacht ward?
Kumm, sett di up minʼn Schot!
De Busch, de Busch so dicht hier,
So warm de gröne Nacht;
De Flämmstirn, de gäwʼ Licht hier,
Mihr, as wi bruken, sacht;
Dat Männken sik to Wiwken
Un Münd to Münd sick finnt,
Min Arm sick üm din Liwken,
Din üm minʼn Hals sick winnt.
Nu sett di to üns her eens
Inʼt Moß, Fru Nachtigall,
Nu kumm un sing üns vör eens
Din Hochtitsleeder mal!
Text: Vagel Grip (Plattdeutsche Werke. Bd. 1) Greifswald: Abel, 1924. S. 91/92